Plotseling word ik wakker en zie dat mijn leeslamp nog brandt en ik vraag me af, of dat mij heeft doen ontwaken.
Maar…. dan zie ik tot mijn grote schrik een jonge man naast mijn bed staan.
Ik schrik me werkelijk kapot! En voel, dat de angst letterlijk uit mijn ogen springt. Verstijfd zie ik, dat hij conventioneel gekleed is in overhemd, pantalon en stropdas.
Mijn eerste gedachte is: ‘er is ingebroken. HELP!!’ Maar ik spring niet uit mijn bed, schreeuw en sla niet. Ik zeg niks, kan alleen maar in de ogen kijken van die jongeman.
Met geen mogelijkheid kan ik mijn ogen afwenden, het is alsof wij elkaar proberen te absorberen. Waarop ik me ineens zeer bewust word van mijn situatie. ‘Gelukkig lig ik er decent bij, denk ik nog, in t-shirt en de haren gewassen.’ Merkwaardig waar een mens al niet aan denkt, nietwaar? Zelfs met de dood voor ogen blijk ik nog ijdel te zijn ook. Evengoed blijf ik mij zeer kwetsbaar voelen en bedenk ondertussen, wat ik moet doen, als hij mij wil vermoorden of zoiets.
‘Ik sla er meteen op,’ bedenk ik en gesterkt door dit besluit komt er iets van mijn zelfvertrouwen terug en zie, dat hij geen colbert draagt en absoluut geen agressie uitstraalt, bovendien heeft hij geen inbrekerstenue aan, want op z’n minst heb je dan toch iets makkelijks aan, veronderstel ik.
Hij heeft de leeftijd – als hij was blijven leven - van mijn zoon en draagt kleding in de stijl van mijn ex-man. Hij zal toch niet…., of zal hij de Dood zijn, die mij komt halen?
Zijn ogen zijn onwerkelijk, ze zijn echt niet van deze wereld.
Ineens voel ik een diepe moeheid, beginnende bij mijn benen, alsof de jongeman energie aan mij onttrekt, bovendien wil ik dit experiment alleen aangaan, als ik mij er klaar voor voel, want dat dit mijn zoon moet zijn, wordt mij steeds duidelijker en ik voel een grote angst.
Daarom sluit ik even mijn ogen om daarna de ontmoeting met mijn zoon aan te gaan. Die kwetsbaarheid durf ik wel aan. Merkwaardig, toch?
Na een tijdje besluit ik de koe bij de horens te vatten en zoek met mijn blik de jongeman. Maar….niet alleen is de lamp uit ook de jongeman is foetsie!
Ik stap meteen uit bed, doorzoek het hele huis op braak, maar er is niets te vinden en eigenlijk verwacht ik dat ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten