Ik zou het kunnen hebben over complementair en holistisch denken of over het Bardo het voorgeborchte van wat nog komt, als je tenminste in reïncarnatie gelooft, of over mijn ontwikkeling in het rouwproces ten aanzien van David, want daar is wel iets over te melden.
 |
| De rode en groene bakens |
Ook kan ik iets schrijven over mijn verwondingen door mezelf toegebracht. Nee, niet willens en wetens, maar per ongeluk.
Dat gebeurde tijdens het leegruimen van het terras, daar staan van die onhandige dingen op – tafels bijvoorbeeld - of de dingen, die niet te hanteren zijn – zware potten vol aarde en planten bijvoorbeeld -. De opklaptafel glipte uit mijn handen.
Tja kan gebeuren.
Ook zit ik steeds te rekenen, steeds opnieuw reken ik inkomsten en uitgaven uit. Niet dat er ook maar iets verandert, maar hier zie je mijn optimisme nu eens in optima forma, want je weet het immers maar nooit.
Naïef? Beslist!
 |
| Rome |
Over Rome zou ik ook iets kunnen schrijven, maar dat doe ik misschien wel na mijn vakantie, want dan ben ik er geweest. Heb de lucht opgesnoven, de sfeer van de stad gevoelt, veel te veel gezien en indrukken opgedaan natuurlijk.
Maar nu dus nog even niet.
Twee zwanen zijn teruggekomen met hun jonge kuikens. Ze waren verjaagd door de zonaanbidders op het strand. Er worden ’s zomers namelijk ballen in het water gelegd om de kleine kindertjes, die dolgraag in het water kliederen niet in gevaar te brengen.
Die ballen zitten met draden aan elkaar vast en daar raken de beesten van in de war.
Ze zijn allemaal verhuisd naar elders.
Een paar zwanen zijn nu dus terug. Ook hebben watermannen groene en rode bakens in het meer aangebracht, opdat de boten niet in de onderwater plantenwereld vast komen te zitten. Van mij hoeft het allemaal niet en ja waarom ze mij niet om advies hebben gevraagd? Vooropgezet doel misschien?
Ik kan over mijn buurman gaan schrijven, die iedere vrijdagavond naar de disco gaat en hij is al heel oud. Wat een moed nietwaar?
Mijn buurvrouw is een vrouw met een verleden, maar ja om dat nu uit de doeken te gaan doen? Nee geen sprake van!
Nichtje B kan wel voor zichzelf zorgen. Ze heeft een heleboel blogs waarin zij over van alles en nog wat schrijft, heeft ze mij niet voor nodig.
Mijn lichamelijke aftakeling is de moeite van het melden niet waard. Basta.
Een lekker recept dan, is dat niet iets om te delen? Vandaag niet.
Weet je wat ik ga doen? Ik ga lekker slapen en dan sta ik morgen gezond weer op.
Zie ik je dan misschien weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten