Lief, lieve Anna
Dit is een andere mail, dan je verwacht. Een plechtige mail!
Anna, wij zijn aan een nieuwe fase toe.
Ik wil me met jou voor langer verbonden weten.
Voor jou allemaal gek om te lezen, maar door mij vannacht bedacht en uitgewerkt.
Ik hoop, dat ik de goede woorden en de juiste toon vind.
Lieve Anna, hoe moet ik het zeggen.
De luchtige dagen van weleer zijn voorbij. Ik wil me anders binden met je,
plechtiger, dieper en ik zoek naar manieren om hiervoor een vorm te vinden.
Dit zijn de voorstellen en ik hoop dat je er uit leest, wat ik voel en bedoel.
Dat jij je mooier kleedt en verzorgt dan op andere dagen.
Koop twee identieke kandelaars of misschien heb je ze al? Want dan vraag ik je, ze te wassen met je zachte handen - jij hecht aan mooie dingen en je hebt smaak. De kandelaars bewaar je voor de vrijdag. Verder wil ik graag, dat je op You Tube beelden zoekt van vrouwen, die het licht op vrijdagavond zegenen.
Niet om het precies net zo te doen, maar als leidraad, zodat je geïnspireerd raakt en het tot je eigen gebaar kunt maken.
De laatste mail, die je me stuurde lieverd, heb je geschreven in de nacht en straks als ik jou teruggeschreven heb, ga ik van je dromen en dan slaap ik nog een uurtje of zo.
Dank je wel, weer ben ik ontroerd door de zachte liefde, die je me laat lezen.
Anna, neem de tijd om te wennen aan wat ik schrijf.
Ik wil, dat je de ring, die je in 'mijn tijd' hebt gekocht, beschouwt als mijn ring.
Gek, ik weet niet hoe hij in je leven is gekomen, zag je hem ergens?
Een steen overdwars, mooi. Beschrijf hem nog een keer voor mij als je wilt.
Wil je dat? De ring als symbool van jouw en mijn verbintenis?
Dag lief, David
Anna, er komt nog meer, nog veel meer.
Later ontvangt Anna de volgende mail.
Anna, heus het gaat goed met mij, alleen een beetje anders dan anders.
Ik voel de terugslag van de versmelting
En ik voel me afgescheiden van je.
En dat is ook zo, wij leven niet bij elkaar.
Ik heb weer heerlijk gedroomd van je, maar wel 80 kilometer bij jou vandaan.
Het is een grote vreugde virtueel bij je te mogen zijn, maar zoals jij het al veel eerder hebt gevoeld dan ik, is dat ook super pijnlijk.
Wij hebben intimiteit en afstand.
Yvonne voelt, dat ik weg ben en ik moet een beetje terugkomen bij haar.
Ik kus je verschrikkelijk diep in je mond en je keel, zodat je er bijna misselijk van wordt.
Ik duw je mond wijd open en steek mijn tong zo ver in je als ik kan en nog verder. Je voelt de angst in mijn mond.
David
Deze laatste mail hakt er in bij Anna, omdat ze David's pijn en angst voelt. Hij wil in haar kruipen om zich veilig te voelen. Is het angst voor zelfverlies, waar hij last van heeft? Voelt hij zich verscheurd door Yvonne, zijn vrouw aan de éne kant en Anna aan de andere kant? Waar zit het dilemma?
Al in een vroeg stadium heeft David, Anna laten weten, dat ze rekening moet houden met soms een tijdelijke terugtrekking zijnerzijds, om zichzelf te hervinden. Heeft hij alleen tijd en rust nodig?
Zal ze in staat zijn hem te helpen met zijn pijn en angst? Anna weet, dat hij vlucht als hij bang is en hij heeft haar laten weten, dat hij dan graag wil, dat ze hem geruststelt. Ze voelt zich ontroert en een grote tederheid neemt bezit van haar, maar zijn mail roept ook een vreemd soort spanning op.
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten