'Misschien, omdat vrouwen moediger zijn en mannen kiezen voor comfort, opportunisme en het bekende.'
Bovengenoemde citaat staat in een interview, dat Corine Koole (Volkskrant) had met Johan (60) leraar wiskunde, die elke maand zijn minnares op de zolder van de jeugdherberg ontmoet.
Ik heb in het woordenboek (van Dale) eens opgezocht hoe opportunisme precies wordt omschreven, welnu:
'Het handelen zonder bepaald beginsel, naar de eisen van het ogenblik, waarbij men er naar streeft iedere omstandigheid ten voordele van zichzelf of zijn partij aan te wenden.'
Geen verheven doel dus, want de mannen kiezen ook nog eens voor comfort en het bekende…. onze helden op sokken?
Wie wil er nou zo’n man? Maar ja, als alle mannen zo zijn, dan zou dat betekenen, dat heel veel vrouwen water bij de wijn doen. Waarom?
Of zou het opportunisme en gemakzucht bij mannen in de genen zitten, nog van oudsher? Daar moet dan een reden voor zijn.
En in dat kader vraag ik me af, waarom vrouwen moediger zijn dan mannen. Waarom zit dat eventueel in de vrouwelijke genen?
En als vrouwen moediger zijn, waarom blijven ze dan hangen aan zo’n oppervlakkige klungel? Waarom hakken zij niet de knoop door en zetten manlief buiten de deur?
Blijven ze hopen tegen beter weten in?
Maar is de bewering van Johan waar? Ik weet het niet.
Waar zijn de mannen, die niet op eigen gewin uit zijn, maar op een leven vanuit een beginsel?
Waar zijn de vrouwen, die niet zeuren, maar weten wat ze willen en daar naar handelen?
Is het een kwestie van emancipatie of een kwestie van mannen, die van Mars komen en vrouwen, die van Venus komen? Of is het allemaal onzin?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten