Ik ben woedend!
Een geboren en getogen Groningse ben ik. Eerst heb ik kennis genomen van de Chili salpeter en nu weer de aardbevingen.
Over de Blauw Stad heb ik al eens geschreven, dus daar heb ik het even niet over.
 |
| De prachtige graanvelden |
De salpeter moest mijn opa met zijn blote handen over het land strooien. Zijn handen helemaal kapot vanzelf. Maar dan de Chilenen, die nepgeld ontvingen voor hun werk. Tien tot twintig uur per dag werken in de mijnen. Tijdens de opstand, die uiteindelijk uitbrak werden er 1500 mensen doodgeschoten.
En dan worden nog niet eens de gewonden mee geteld.
 |
| Gaswinning in Slochteren |
Zou de gewone man in de straat meer blijken te weten, dan de hoge heren? Nee geld is het belangrijkste en de hoge heren weten net zoveel als Jan-met-de-pet. Alleen, zij houden de zaak graag zo lang mogelijk onder de pet.
Iedereen wist al voordat de gaswinning plaatsvond, dat er aardbevingen zouden volgen.
Vanzelfsprekend heeft een probleem vele invalshoeken en een besluit kan alleen genomen worden op grond van nuancering en afwegingen daarvan.
En dan de minachting, die de rijke boeren vroeger voor hun arbeiders en -gezinnen hadden. De boeren zelf waren overtuigd van hun eigen goedheid. Ach, ach….
 |
| Een hereboerderij in Groningen |
Gelukkig is er sindsdien veel veranderd. Ten goede!
Terecht merkte één van de heren vanmiddag in het programma van ‘Buitenhof’ op:
‘laten wij niet over het verleden praten, maar laat ons overleggen hoe wij de problemen, opgeroepen door de aardbevingen, kunnen oplossen.
Want als het kalf verdronken is, dempt men de put.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten